Investeren in ‘unproven ideas’. Wie durft?

In de afgelopen maanden hoorde ik meerdere keren iemand praten over het belang van ‘unproven ideas’. In zeer uiteenlopende situaties werd uitgelegd hoe belangrijk het is dat fantasierijke, risicovolle ideeën tot bloei en uitvoering kunnen komen. Zonder deze ideeën – vaak bedacht en verdedigd door rebelse, ietwat koppige mensen – blijft vooruitgang marginaal en slechts een klein stapje in de richting van verbetering.

De eerste oproep om ‘unproven ideas’ een kans te geven, was in een medische context. Daar waar het draait om leven en dood dient het nemen van risico’s natuurlijk met de grootst mogelijke voorzichtigheid gepaard te gaan. Toch moeten gebaande paden ook in deze markt doorbroken worden om vernieuwing tot stand te brengen.

Experimenteren, hoewel risicovol, is letterlijk van levensbelang. Vaak is de uitdaging niet zozeer de visionairs te vinden die wilde ideeën hebben, maar de resources te verkrijgen om die wilde ideeën uit te voeren. Grote organisaties zetten daarvoor soms een speciale unit op, zodat ‘unproven ideas’ een kans krijgen buiten de corporate regels, processen en systemen om. Zo sprak ik laatst met iemand van het Shell GameChanger programma, dat radicale ideeën met impact op de toekomst van energie tot bloei brengt. Een soort speeltuin voor innovatie vind ik het. 

Fantastisch toch om met de steun van zo’n organisatie de vrijheid te krijgen om te dromen, uit te proberen, te falen en het nog eens – maar nu beter – te proberen? Of er eigenlijk wel iemand op jouw onbewezen idee zit te wachten? Misschien niet, maar dat is geen reden om niet te vechten om van ‘unproven’ naar ‘proven’ te werken. Wie zat er ‘te wachten’ op de magnetron, het internet, Facebook, de iPad? Deze zomer behaalde Blendle 100.000 gebruikers. Alexander Klöpping vertelde dat het tijdens de oorsprong van het idee helemaal niet bewezen was dat de digitale kiosk – mensen kopen hier online krantenartikelen van verschillende uitgevers – een succes zou kunnen zijn. Het was door de vastberadenheid van de oprichters – en niet door de eerste reacties van uitgevers en investeerders – dat het platform er uiteindelijk is gekomen.

In eerste instantie zat natuurlijk geen krant of tijdschrift te wachten op nieuwe concurrentie met een totaal ander, voor het publiek zeer toegankelijk, business model. Toch lijkt het erop – en ook dit is niet nog volledig ‘bewezen’ – dat de branche juist profiteert van dit nieuwe concept en dat een nieuwe lezersgroep erdoor is aangetrokken die eerst geen geld over had voor de consumptie van nieuws.

Ook in de financiële sector heb ik als juryvoorzitter van de Financial Marketing Award (FMA) voorbeelden gezien van echte innovatie. Soms vanuit de grote spelers en vaak vanuit nieuwe aanbieders die radicaal anders denken. Wie echte risico’s neemt door onbewezen, wilde ideeën de ruimte én de resources te bieden, kan de financiële dienstverlening impactvol verbeteren. Zulke ideeën lijken vaak bedreigend voor de gevestigde orde, maar kunnen ook, net zoals Blendle, een impuls geven aan de sector. Ik kijk uit naar de inzendingen voor de FMA van dit jaar. Zitten er unproven ideas tussen? Wie durft?

Kim Cramer is Jury Voorzitter van de Financial Marketing Award 2014. Dit artikel werd eerder gepubliceerd in VVP Online.